Op naar Melbourne
Door: henk
Blijf op de hoogte en volg henk
22 Maart 2015 | Australië, Philip Island
Van Foster naar New Haven (Philip Island) was een wat eentonige, vrij vlakke route met op het einde een lange lastige klim. In een mooie yha geslapen, slechts enkele mensen gezien o.a. een Belgische, die nog wat slaapadresjes in Melbourne voor me had. Ook trof ik er een 68 jarige Duitser, op een licht trekking-fietsje met zeer weinig bepakking, die in 4 weken Australië belachelijk veel km deed meer dan 2× zoveel dan ik, met een gemiddelde dagafstand van meer dan 150 en dat iedere dag.
Om van Philip Island weer op het vaste land te komen heb ik de ferry genomen, de reguliere boot was defect, dus gingen we per snelle catamaran (28 knopen). Ik heb dag zo'n 150 km gefietst maar dat kwam omdat ik 20 km voor Melbourne, mijn rugzak had laten staan, in een koffietentje in een klein plaatsje aan de kust highway naar St. kilda, een buitenwijk van Melbourne. 40 Km voor janjokker gefiets en het was immiddels gaan regenen en hard gaan waaien (dubbel pech ! Wie z'n hoofd niet gebruikt ....) Daardoor maar geslapen in een backpackers motel in St. Kilda met gratis rumoerige feestgangers van wege St. Patrick's day (niet eens begrepen wat dat precies is).
Ik zit nu voor 4 dagen in een groot herenhuis en deel een
grote kamer met 2 Japanners, dit is een huis van een aardige huisjesmelker (hij bezit 3 van dit soort panden) in dit pand zitten voornamelijk mensen met een huurcontract die hier in Melbourne werken, ik ben de enige daghuurder. De man is ook eigenaar van een packpackershostel en is fietsliefhebber en leeftijdgenoot zodoende gunde hij mij deze slaapplaats (lekker rustig) het is op de rand van de echte city. Melbourne is een wereldstad met een gezellige, overzichtelijke city, waarbinnen het tram vervoer gratis is. Alle zichzelf respecterende bedrijven zijn er gevestigd, maar het is eigenlijk een groot winkelcentrum met daar tussendoor musea, theaters, Cathedralen en the old hous of Parliament (slechts voorde state of Victoria), want de hoofdstad van het land is nu Canberra. Mede door het winkelende publiek, maar vooral door de enorme hoeveelheid straat musici is het hier erg gezellig; dit zijn vaak eenlingen die een computer-synthesizer met een enorme versterkerbox op een steekkarretje bij zich hebben. Ze spelen verrassend goed en gevarieerd. Melbourne Museum bezoeken was niet de moeite waard, bovendien was het gebouw kerkelijk en veel te dicht op de Royal Exhibition Building (een prachtig monumentaal pand) gebouwd, het contrast was schrijnend. Met de politie kun je hier beter niet in aanraking komen, of je ziet zo nu en dan een zwaar bewapende agent of het is gelijk een heel ME-peleton.
Wat het fietsen in Australie betreft, om te beginnen bijna nergens is het echt vlak, dus mijn gemiddelde van zo'n 100 km is best wel zwaar. Als ik de route tot nu toe (Sydney - Melbourne) in drieën deel dan was het tot Eden een en al heuvels, dus zwaar en soms zelfs pittig. Ik heb mezelf na de de eerste fietsdag gedwongen de route goed te bestuderen: vooral qua hoogte meters en waar op de route de pittigste heuvels zijn, als ze aan het eind zijn dan moet je tot daar zoveel mogelijk sparen, zijn ze aan het begin, klap er dan maar gelijk in. Mijn fietsdag start ik met 2 uur flink trappen en dan koffie-pauze, de kop is er dan af en ik weet dan meestal of het die dag lekker of minder lekker zal gaan (niet altijd een graadmeter want de wisselende temperatuur (van warm tot heet) is mede bepalend. De vertrektijd is uiterlijk acht uur en ik doe er in dit gebied dan zo'n 7 a 8 uur over, inclusief 3 pauzes. Het landschap is overwegend bos- en woudgebied en meren, vlak langs de kust zijn het toch veel stijlen kliffen maar gelukkig ook wel strand met een dorp of stadje dichtbij. Ik kijk veel op fietscomputer maar wissel om psychologische redenen regelmatig af tussen, afgelegde afstand, gemiddelde snelheid en temperatuurmeter, daarbij is het gemiddelde vaak een stand waarmee ik het meest 'in gevecht' ben en waarbij ik soms in mijn reserves ga (het moet... En het zal). Van Eden tot en met Philip Island matig heuvelachtig, vaak lange stukken geleidelijk omhoog en naar beneden, middelde kan dan een km omhoog, vaak niet meer omdat je je dan vergist in lengte naar zo'n topje. Vaak probeer ik in het middengebied tussen 40 en 80 km meer op ritme te rijden, daarbij rij ik dan als het ware op de automatische piloot en geniet ik meer van de omgeving. Ik zie veel prachtig gekleurde vogels (parkieten etc.), wombats, walibi's en kangeroe's, helaas ook veel doodgereden. Zowel A,B als C wegen zijn in dit land breed en hebben brede shoulder (zijstrook) daar kun je veilig op fietsen, gelukkig maar want aanhangwagens zijn breed en trucks zijn enorm groot. Bruggen zijn vaak smaller, dus moet je daar dubbel opletten. De laatste 50 km naar Melbourne was een vlakke kustweg. Op zo'n weg heb ik de neiging wat dieper te gaan zitten en wat felller te trappen, het gemiddelde trek ik dan op tot boven de 20.
Tot de volgende keer bye.
Om van Philip Island weer op het vaste land te komen heb ik de ferry genomen, de reguliere boot was defect, dus gingen we per snelle catamaran (28 knopen). Ik heb dag zo'n 150 km gefietst maar dat kwam omdat ik 20 km voor Melbourne, mijn rugzak had laten staan, in een koffietentje in een klein plaatsje aan de kust highway naar St. kilda, een buitenwijk van Melbourne. 40 Km voor janjokker gefiets en het was immiddels gaan regenen en hard gaan waaien (dubbel pech ! Wie z'n hoofd niet gebruikt ....) Daardoor maar geslapen in een backpackers motel in St. Kilda met gratis rumoerige feestgangers van wege St. Patrick's day (niet eens begrepen wat dat precies is).
Ik zit nu voor 4 dagen in een groot herenhuis en deel een
grote kamer met 2 Japanners, dit is een huis van een aardige huisjesmelker (hij bezit 3 van dit soort panden) in dit pand zitten voornamelijk mensen met een huurcontract die hier in Melbourne werken, ik ben de enige daghuurder. De man is ook eigenaar van een packpackershostel en is fietsliefhebber en leeftijdgenoot zodoende gunde hij mij deze slaapplaats (lekker rustig) het is op de rand van de echte city. Melbourne is een wereldstad met een gezellige, overzichtelijke city, waarbinnen het tram vervoer gratis is. Alle zichzelf respecterende bedrijven zijn er gevestigd, maar het is eigenlijk een groot winkelcentrum met daar tussendoor musea, theaters, Cathedralen en the old hous of Parliament (slechts voorde state of Victoria), want de hoofdstad van het land is nu Canberra. Mede door het winkelende publiek, maar vooral door de enorme hoeveelheid straat musici is het hier erg gezellig; dit zijn vaak eenlingen die een computer-synthesizer met een enorme versterkerbox op een steekkarretje bij zich hebben. Ze spelen verrassend goed en gevarieerd. Melbourne Museum bezoeken was niet de moeite waard, bovendien was het gebouw kerkelijk en veel te dicht op de Royal Exhibition Building (een prachtig monumentaal pand) gebouwd, het contrast was schrijnend. Met de politie kun je hier beter niet in aanraking komen, of je ziet zo nu en dan een zwaar bewapende agent of het is gelijk een heel ME-peleton.
Wat het fietsen in Australie betreft, om te beginnen bijna nergens is het echt vlak, dus mijn gemiddelde van zo'n 100 km is best wel zwaar. Als ik de route tot nu toe (Sydney - Melbourne) in drieën deel dan was het tot Eden een en al heuvels, dus zwaar en soms zelfs pittig. Ik heb mezelf na de de eerste fietsdag gedwongen de route goed te bestuderen: vooral qua hoogte meters en waar op de route de pittigste heuvels zijn, als ze aan het eind zijn dan moet je tot daar zoveel mogelijk sparen, zijn ze aan het begin, klap er dan maar gelijk in. Mijn fietsdag start ik met 2 uur flink trappen en dan koffie-pauze, de kop is er dan af en ik weet dan meestal of het die dag lekker of minder lekker zal gaan (niet altijd een graadmeter want de wisselende temperatuur (van warm tot heet) is mede bepalend. De vertrektijd is uiterlijk acht uur en ik doe er in dit gebied dan zo'n 7 a 8 uur over, inclusief 3 pauzes. Het landschap is overwegend bos- en woudgebied en meren, vlak langs de kust zijn het toch veel stijlen kliffen maar gelukkig ook wel strand met een dorp of stadje dichtbij. Ik kijk veel op fietscomputer maar wissel om psychologische redenen regelmatig af tussen, afgelegde afstand, gemiddelde snelheid en temperatuurmeter, daarbij is het gemiddelde vaak een stand waarmee ik het meest 'in gevecht' ben en waarbij ik soms in mijn reserves ga (het moet... En het zal). Van Eden tot en met Philip Island matig heuvelachtig, vaak lange stukken geleidelijk omhoog en naar beneden, middelde kan dan een km omhoog, vaak niet meer omdat je je dan vergist in lengte naar zo'n topje. Vaak probeer ik in het middengebied tussen 40 en 80 km meer op ritme te rijden, daarbij rij ik dan als het ware op de automatische piloot en geniet ik meer van de omgeving. Ik zie veel prachtig gekleurde vogels (parkieten etc.), wombats, walibi's en kangeroe's, helaas ook veel doodgereden. Zowel A,B als C wegen zijn in dit land breed en hebben brede shoulder (zijstrook) daar kun je veilig op fietsen, gelukkig maar want aanhangwagens zijn breed en trucks zijn enorm groot. Bruggen zijn vaak smaller, dus moet je daar dubbel opletten. De laatste 50 km naar Melbourne was een vlakke kustweg. Op zo'n weg heb ik de neiging wat dieper te gaan zitten en wat felller te trappen, het gemiddelde trek ik dan op tot boven de 20.
Tot de volgende keer bye.
-
22 Maart 2015 - 09:45
Agnes :
Ha Henk,
Zo te lezen ben je helemaal in je element. Ik vind je wel stoer hoor, wat een km maak jij. Het lijkt leon ook wel wat maar die kan niet zo lang van huis, zegt hij. Leuk om je verslagen te lezen met de tegenslagen, de meevallers en hoe je het fietsen ervaart. Op naar het volgende blog. -
22 Maart 2015 - 10:36
Arie:
Leuke gedetailleerde verslagen die mij als wereldfietser uit een vorig leven bekend voorkomen. Ben benieuwd naar nog wat details : bv hoe zwaar ben je bepakt, hoe goed herstel je van een inspanning ? -
22 Maart 2015 - 12:09
:
Ha henk, ik had al gehoord dat Melbourne een leuke stad was, geniet ervan! xxxFem -
22 Maart 2015 - 14:56
Thea:
Ha Henk,echt in je element.dus tegen alle elementen in knokken en daarna heerlijk genieten van de zelfvoldoening!daar doen we het toch voor he?
Wij gaan ons voorbereiden op het grote familieweekend,jammer dat ga je missen!
Thea -
22 Maart 2015 - 17:26
Caro:
Hi Henk, gezellug weer jouw avonturen te lezen.
Stoer hoor zo op de fiets bepakt en bezakt , in de hitte, door
Australie te trekken.
Geniet van al het moous onderweg, en vooral veel
fietsplezier gewenst,groetjes van caro
-
22 Maart 2015 - 22:27
Henk Heusdens:
Hallo Henk. Mooie verhalen. Knap pittig met bepakking in de hitte heuvel op en af. Neem een paar dagen rust dan kun je er weer tegen. Vanmiddag met Maria gefietst, 80 km. Milaan-San Remo is gewonnen door Degenkolb. Waar ga je na Melbourne naar toe. Ben benieuwd.! groeten, Henk -
01 Juni 2015 - 11:23
S. Heusdens:
Beste Henk, Het is al een tijd geleden dat je dit hebt verstuurd maar ik hoorde van andere dat mijn mailbox vol was. Wat ik ondertussen gemist heb weet ik niet maar e weet ik heb al een tijd een andere computer maar kan daar nog niet goed mee overweg. Ik hoop dat dit bericht nog aankomt.
Wat maak jij wat mee en wat moet je overal je goed over laten voorlichten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley