Van Nha Trang via via naar Da Nang
Door: henk
Blijf op de hoogte en volg henk
19 Mei 2015 | Vietnam, Nha Trang
Nha Trang is een grote, internationaal toeristische badplaats. Ik kwam er Duitsers, veel Fransen, en heel erg veel Russen tegen. Het leek wel een Russische enclave. Veel schreeuwende reclames waren naast Engels in het Russisch (cyrilisch) en in de city waren vrij veel echt Russische winkels en reisbureautjes. Het strand en de boulevard waren eerlijk gezegd heel mooi, ik was helaas niet echt in de mood om er te gaan liggen zonnen.
Volgende ochtend vroeg op weg naar Tuy Hoa, hier alleen maar het hotel en een er naast gelegen eettentje gezien. Plaatsen als deze hebben zelfs voor fietstoeristen weinig of niets te bieden: zijn lelijke provincie steden waar het, over het algemeen, arme volk de dagelijkse 'strijd om te overleven' voert. Omdat dit deel van de reis nog zo'n 350 km zo doorgaat tot Hoi An (deze stad is het volgende doel op mijn interesse-lijst), fiets ik de volgende dag door naar Quy Nhon, om daar dan weer eens een stuk met de trein te gaan.
Het fietsen op zich wordt er niet makkelijker op, de conditie van weg verbetert niet en de heuvels worden talrijker en steiler. Om 15.00 uur in Quy Nhon aangekomen ruim op tijd voor de, 3 uur lange treinreis, van 17.00 uur. Echter de werkelijkheid pakt helaas anders uit dan dan ik in alle redelijkheid heb zitten te bedenken: de fiets kan met die trein niet mee.....reden onbekend. De trein van 21.00 uur biedt wel weer fietstransport. Een paar uurtjes rust en tijd voor hapje eten...moet ook gebeuren. De 21.00 uur-trein stond ruim vroeg klaar (25 min te vroeg) om in te stappen en mijn zitplaats (een gereserveerde plek in een genummerd rijtuig) op te zoeken. Plots staat een van de conductrices (3 min voor vertrek) met haar mobieltje voor mijn gezicht te zwaaien: haar Engelssprekende collega aan de lijn. In vriendelijke bewoordingen werd me even verteld dat de fiets helaas niet mee kon in deze trein, maar dat die in de trein van 4.00 uur zou volgen en ik er daar dan maar even op moest wachten. Ik had geen enkele keuze, wat moet je anders!! hevig mopperend en met tegenzin instemmen dus. GO BY THE FLOW zoals Henri eerder al constateerde. In Quang Ngai dacht ik gewoon even om 4.00 uur mijn fiets op te pikken: helaas meneer dat gaat niet, om 7.00 uur is het kantoor weer open en bent u de eerste. Toen werd ik echt kwaad, het geintje had me mijn nachtrust gekost, en ik wilde zo snel mogelijk zien in een hotel te komen. Ik heb de zaak een beetje geforceerd opgelost, en een uurtje later kon ik in een comfortabel bed lekker lang pitten: m.a.w. de batterijen opladen voor misschien wel mijn laatste echt lange dagtrip (ik was er nog niet helemaal uit...maar!). Voor de 8 dagen die zouden volgden stonden 3 zeer interessante steden op het programma: Hoi An (historisch zeer interessant), Da Nang (het commercieel-economisch episch centrum van het land) en Hue (historische bestuurlijke centrum met z'n prachtige citadel en graftombes)
De 130 km lange fietstocht naar Hoi An verliep vrij voorspoedig: de weg was goed, helaas het verkeer (stinkend lawaaierig) en de temperatuur (van 11 tot 3 weer/nog steeds boven de 40 graden) maken het meer dan pittig. De scenery bleef toch wat aan de eentonige kant, weinig of geen bomen en al helemaal bossen/wouden. Off the main road en in de steden viel me op dat er zeer weinig vogels zijn. Klein ongedierte daar en tegen des te meer.
Hoi An is een compacte relatief kleine stad vol met winkeltjes, restaurantjes, hotels en ander soort accommodaties. Het staat bekend om zijn vele kleermakerijen en schoenmakerijen (alles handgemaakt). Voor de koopgrage toeristen zijn vooral ook de markthallen (groente, fruit, vlees en vis en in het bijzonder de vele non-foods) erg populair.
Da Nang ligt slechts 35 km van Hoi An, ik heb inmiddels mijn besluit genomen: ik ga mijn fiets verkopen (voor een klein meer symbolisch bedrag van 100 USD)
Vrijdagmiddag 15 mei, mijn fiets schoongemaakt. Zaterdag 16 mei fiets verkocht (inclusief helm en shirt) en direct een koffer op wieltjes gekocht. Kon nu wat nieuwe kleding kopen (meer opbergruimte) en misschien vul ik dat nog wel wat verder aan in Hanoi. In Da Nang zit ik, voor 4 dagen in een prachtig hostel, gevestigd in een centraal gelegen historisch pand, met zeer vriendelijk personeel, de allerbeste accomodatie tot nu toe. De city van Da Nang doet vrij westers aan, duidelijk minder eet- en drinkvertier op straat: veel meer restaurantjes, bars/cafes en koffietentjes, allemaal wat schoner en beschaafder. Verder wemelt het er van de kleding- en schoenen winkels. Maandag, de dag voor vertrek naar Hue, heb ik grotendeels op en nabij het strand doorgebracht (factor 50 gesmeerd). Op het strand liggen zonnen is niet echt mijn ding maar nu ik geen energie meer hoef te sparen voor fietstochten is dit toch wel een welkome afwisseling in de soms dagelijkse sleur. De volgende ochtend de trein van 8.35 genomen ik zal er om 12.00 uur aankomen. Voor Hue staat er een uitgebreide oude-stad-excursie op het programma, maar dat de volgende keer. Gegroet!
Volgende ochtend vroeg op weg naar Tuy Hoa, hier alleen maar het hotel en een er naast gelegen eettentje gezien. Plaatsen als deze hebben zelfs voor fietstoeristen weinig of niets te bieden: zijn lelijke provincie steden waar het, over het algemeen, arme volk de dagelijkse 'strijd om te overleven' voert. Omdat dit deel van de reis nog zo'n 350 km zo doorgaat tot Hoi An (deze stad is het volgende doel op mijn interesse-lijst), fiets ik de volgende dag door naar Quy Nhon, om daar dan weer eens een stuk met de trein te gaan.
Het fietsen op zich wordt er niet makkelijker op, de conditie van weg verbetert niet en de heuvels worden talrijker en steiler. Om 15.00 uur in Quy Nhon aangekomen ruim op tijd voor de, 3 uur lange treinreis, van 17.00 uur. Echter de werkelijkheid pakt helaas anders uit dan dan ik in alle redelijkheid heb zitten te bedenken: de fiets kan met die trein niet mee.....reden onbekend. De trein van 21.00 uur biedt wel weer fietstransport. Een paar uurtjes rust en tijd voor hapje eten...moet ook gebeuren. De 21.00 uur-trein stond ruim vroeg klaar (25 min te vroeg) om in te stappen en mijn zitplaats (een gereserveerde plek in een genummerd rijtuig) op te zoeken. Plots staat een van de conductrices (3 min voor vertrek) met haar mobieltje voor mijn gezicht te zwaaien: haar Engelssprekende collega aan de lijn. In vriendelijke bewoordingen werd me even verteld dat de fiets helaas niet mee kon in deze trein, maar dat die in de trein van 4.00 uur zou volgen en ik er daar dan maar even op moest wachten. Ik had geen enkele keuze, wat moet je anders!! hevig mopperend en met tegenzin instemmen dus. GO BY THE FLOW zoals Henri eerder al constateerde. In Quang Ngai dacht ik gewoon even om 4.00 uur mijn fiets op te pikken: helaas meneer dat gaat niet, om 7.00 uur is het kantoor weer open en bent u de eerste. Toen werd ik echt kwaad, het geintje had me mijn nachtrust gekost, en ik wilde zo snel mogelijk zien in een hotel te komen. Ik heb de zaak een beetje geforceerd opgelost, en een uurtje later kon ik in een comfortabel bed lekker lang pitten: m.a.w. de batterijen opladen voor misschien wel mijn laatste echt lange dagtrip (ik was er nog niet helemaal uit...maar!). Voor de 8 dagen die zouden volgden stonden 3 zeer interessante steden op het programma: Hoi An (historisch zeer interessant), Da Nang (het commercieel-economisch episch centrum van het land) en Hue (historische bestuurlijke centrum met z'n prachtige citadel en graftombes)
De 130 km lange fietstocht naar Hoi An verliep vrij voorspoedig: de weg was goed, helaas het verkeer (stinkend lawaaierig) en de temperatuur (van 11 tot 3 weer/nog steeds boven de 40 graden) maken het meer dan pittig. De scenery bleef toch wat aan de eentonige kant, weinig of geen bomen en al helemaal bossen/wouden. Off the main road en in de steden viel me op dat er zeer weinig vogels zijn. Klein ongedierte daar en tegen des te meer.
Hoi An is een compacte relatief kleine stad vol met winkeltjes, restaurantjes, hotels en ander soort accommodaties. Het staat bekend om zijn vele kleermakerijen en schoenmakerijen (alles handgemaakt). Voor de koopgrage toeristen zijn vooral ook de markthallen (groente, fruit, vlees en vis en in het bijzonder de vele non-foods) erg populair.
Da Nang ligt slechts 35 km van Hoi An, ik heb inmiddels mijn besluit genomen: ik ga mijn fiets verkopen (voor een klein meer symbolisch bedrag van 100 USD)
Vrijdagmiddag 15 mei, mijn fiets schoongemaakt. Zaterdag 16 mei fiets verkocht (inclusief helm en shirt) en direct een koffer op wieltjes gekocht. Kon nu wat nieuwe kleding kopen (meer opbergruimte) en misschien vul ik dat nog wel wat verder aan in Hanoi. In Da Nang zit ik, voor 4 dagen in een prachtig hostel, gevestigd in een centraal gelegen historisch pand, met zeer vriendelijk personeel, de allerbeste accomodatie tot nu toe. De city van Da Nang doet vrij westers aan, duidelijk minder eet- en drinkvertier op straat: veel meer restaurantjes, bars/cafes en koffietentjes, allemaal wat schoner en beschaafder. Verder wemelt het er van de kleding- en schoenen winkels. Maandag, de dag voor vertrek naar Hue, heb ik grotendeels op en nabij het strand doorgebracht (factor 50 gesmeerd). Op het strand liggen zonnen is niet echt mijn ding maar nu ik geen energie meer hoef te sparen voor fietstochten is dit toch wel een welkome afwisseling in de soms dagelijkse sleur. De volgende ochtend de trein van 8.35 genomen ik zal er om 12.00 uur aankomen. Voor Hue staat er een uitgebreide oude-stad-excursie op het programma, maar dat de volgende keer. Gegroet!
-
19 Mei 2015 - 15:02
Henri:
In 1985 was ik in al die plaatsen die je noemt, voor NRC, leuk dus om te lezen.
Wat ga je nu doen, zo zonder fiets?
Groet, Henri -
19 Mei 2015 - 16:41
Henk Hof:
Hallo Henri en andere geinteresseerden,
Overmorgen ga ik met de bus naar Hanoi, slaap er waarschijnlijk 1 nacht en huur voor de rest van de maand een motorfiets (125 cc Honda) om de bergen in te gaan. Het zwervend avontuur op 2 wielen blijft me aantrekken. Groet
-
19 Mei 2015 - 16:55
Rick:
Hoi Henk,
Valt niet mee fietsen in de tropen. Heb toevallig vorige week 1 x gefietst naar de VU was lekker weer.
Helaas is het nog aan de frisse kant om 1 a 2 x met de fiets te komen naar de VU. Heb wel afgelopen zondag rondje noord holland gedaan met mijn geweldige carbon wielen.
Henk nog veel plezier daar in Azie.
Groet,
Rick -
19 Mei 2015 - 19:46
Fem:
Fijn dat je fiets verkocht is, maar je zou toch gewoon met de bus/trein en losse excursies verder reizen? Een motorfiets in dat drukke verkeer en op die slechte wegen zie ik niet zo zitten hoor! Je moet wel heel en gezond blijven. -
21 Mei 2015 - 18:37
Piet En Dorien:
Hoi Henk, we zijn benieuwd naar je verhalen zonder je fiets. Hopelijk hou je nu meer energie over en moet je w.s je plannen iets aanpassen. Echt leuk om je verhalen te blijven lezen en dat je er tijd voor vrij maakt. Mooie reis verder. Groetjes Piet en Dorien -
21 Mei 2015 - 22:38
Arie:
Hoi Henk,
Het is niet anders. Ik had je graag relaxte fietskilometers langs de parfumrivier bij Hue gegund, maar het zat er niet in, gewoon te warm. Ik hoop dat je in de bergen rond Hanoi weer kunt genieten desnoods op een motorfiets hoewel je Fem daar begrijpelijk geen plezier mee doet.
Arie -
28 Mei 2015 - 21:34
Henk:
Hallo Henk. Jammer dat je zo gauw al je fiets heb moeten weg doen. Maar ja, fietsen bij 40 graden in de walmen van de uitlaatgassen is natuurlijk ook niks gedaan. Ik hoop dat de laatste week in Vietnam mooi wordt. Je schreef mooie verhalen over je reis. Ik kijk uit naar je verhalen uit Japan. Ik ga 29 mei naar Zuid-Frankrijk, twee weken fietsen in de Vercors. Ben je weer in Utrecht op 4/5 juli met de Tour de France? Fijne reis. Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
