Hue, Hanoi en Sapa

Hue, Hanoi en Sapa
De treinreis van Da Bang naar Hue gaf me een prachtig beeld van het kustgebied, veel bossen en wouden afgewisseld met prachtige stranden en ontelbaar veel voor de kust gelegen eilandjes. Het spoor loopt hier in tegenstelling tot de highway vlak langs de kust vandaar dat ik dat op de fiets niet altijd heb meegekregen.
Hue is een vrij grote stad, doorsneden door een fors grote rivier. Het zuidelijke gedeelte (onder de rivier) is het moderne Hue, opvallend ruim (Amerikaans) opgezet, hier woont meer dan 90% van de bewoners. Het noordelijk deel is de oude stad met haar citadel en pagodes en verschillende markten: een 'must' voor toeristen. Ik heb de dag na aankomst een dag-excursie oude stad + tombes geboekt. Deze tour ging per bus omdat de tombes 3 tot 15 km buiten Hue liggen allemaal op de oevers van de prachtige rivier 'de Perfume River'. Ik heb 3 tombes bezocht van verschillende keizers uit de Nguyen Dynasty, deze familie regeerde een groot deel van midden Vietnam van 1802 tot 1945. De meest belangrijke keizers bouwden een tombe, al tijdens hun leven, deze bestaat dus niet alleen uit een graf, maar op het terrein (meerdere hectare groot) staan ook altijd meerdere paleizen voor vertier en ontspanning. Ik moet zeggen dat ze op architectonisch -en kunstzinniggebied best indrukwekkend zijn. Drie op 1 dag is wel wat veel!! Dus waren de sitadel en de pagode een welkome afwisseling.
De volgende dag heb ik mijn reis per nacht-slaap-bus vervolgd. Dit was voor mij een nieuwe ervaring, en helaas niet zo'n goede: de zit/slaapplaatsen (de stoelleuning achterover te klappen tot bed) was van Vietnamese afmeting (deze mensjes komen bij mij gemiddeld tot borsthoogte) dus heb ik de 9 uur durende reis grotendeels halfslapend in een verwrongen-spagaathouding door moeten brengen. Later bleek dat deze bussen achterin vaak een viertal grotere plaatsen hebben...ik heb nog 2 grote verplaatsingen te gaan, misschien probeer ik dat nog wel uit.
Hanoi, helaas erg tegenvallend, in vergelijking met Saigon en Da Nang, een vieze oude stad erg conservatief en niet echt open naar toeristen. Over het algemeen, zelfs in de drukke, toeristische wijken, spreekt de bevolking geen of weinig Engels. Daarbij komt dat normaal geachte zaken, zoals: een treinkaartje kopen, zaken regelen op het postkantoor en zelfs bij de bank iets regelen, niet of slechts met moeite lukken. Dit deel van het land en met name deze stad heeft veel te lang onder het juk van een streng gereguleerd communistisch regiem, moeten leven. De mensen zijn minder ondernemend (lees lui) en private initiatieven worden niet aangemoedigd. Er is een lichtpuntje: jonge meisjes (jonge jongens zijn hopeloze gevallen) willen talen leren en nemen initiatief. Zij zijn degenen die best wel een beetje kunnen converseren in het Engels. 2 Dagen Hanoi is voor even meer dan genoeg. Ik heb nog een week te gaan dus besluit ik naar Sapa, in het noord-westen van het land te gaan. De slaaptrein tot Lao Cai (8 uur per trein) is de beste optie, daarna nog 2 uur met de bus. Overigens ik kondigde, met een beetje bravour aan dat ik mijn reis zou vervolgen met een motorfiets (Honda 125/250). Van dat idee ben ik afgestapt, toch te gevaarlijk en wel in tweelerlei opzicht: ten eerste het verkeer en de conditie van de wegen, ten tweede de staat van het materiaal. Ik heb 2 x een aangeboden motorfiets moeten afwijzen: te veel mankementen, zeker niet veilig genoeg. De grote verplaatsingen, zo heb ik besloten, doe ik per trein of bus, voor de rest huur ik voor dagtochtjes wel een brommer.
De zaterdag nachttrein naar Lao Cai was prettig, mijn mede passagier (een jonge, in Londen wonende Tjech) en ik waren de enige passagiers in de slaaphut. Hij had het plan om, voor dat hij naar Sapa zou gaan, eerst een plaatsje hoog in de bergen aan te doen. Deze plaats was bekend vanwege zijn zondapgmarkt. Prima idee ik ga mee. Na 3 uur hobbelen in een minibusje kwamen we om 9:30 uur in Bac Hai aan, ik moet je zeggen die markt was wel heel bijzonder en enorm groot. De koopwaar (van handgemaakte snuisterijen, gereedschappen en kleding tot levend vee: paarden, koeien,varkens/biggen kippen/kuikens en zelfs een drommedaris) werd over het algemeen aangeboden door mensen van bergstammen uit de omgeving. De mannen, maar vooral de vrouwen hadden zich voor deze markt feestelijk uitgedost. Kleurige kleding van prachtige handgeweven stoffen. De markt duurde slechts tot 1 uur s'middags met gevolg dat wij om 13:30 al weer in de bus zaten op weg naar Sapa, 70 km downhill en 40 km uphill.
Sapa, volgens Lonely Planet (kennelijk een wat oude editie), een klein snelgroeiend bergstadje, bleek een grote, gezellige stad te zijn. Best veel mensen, van hier, spreken een redelijk woordje Engels. Sapa is vooral bekend om z'n 1 en meerdaagse (met overnachting bij lokale mensen thuis) trekkingtochten onderleiding van een gids. Wat ook populair is, dat heb ik ook 2 dagen gedaan, is een brommer huren en er met een kaart van de omgeving op uit te gaan: er zijn vele prachtige weggetjes die je tot hoog in de bergen brengen (zorg er wel voor dat je voldoende benzine hebt). De staat van de wegen is heel wisselend maar overwegend slecht, dit komt vaak doordat de weggetjes op tientallen plaatsen overspoeld worden door kleine stroompjes/riviertjes. De temperatuur is in deze omgeving aangenaam warm, en s'nachts heerlijk fris. Het milieu is hier (nog) niet verziekt. Voor mij een reden om hier vijf nachten te blijven. Vanavond om 22:00 uur neem ik de nachtbus (ja...ja ik wil die grotere slaapplaats toch uitproberen!!!). Nog twee nachten Hanoi, daar ga ik mezelf verwennen met comfortabele hotelkamer en lekker luxe eten. Tot over 2 dagen vlak voor dat ik vertrek naar Japan. Groet