Terug naar de Oostkust

Terug naar de Eastcoast.
Donderdag's geïnformeerd naar de nachttrein van Melbourne naar Sydney, prima, vertrek 20.00 uur. Zondag's ben ik daar ruim op tijd: trein volgeboekt, absoluut geen kans die dag, had u eerder of via internet moeten boeken. Maar dat hadden ze er niet bij gezegd, dus maar direct geboekt voor de volgende nacht. Een gedwongen dagje extra in Melbourne. Die nacht kwam om ongeveer 4 uur een nieuwe kamergenoot binnen strompelen, een Japanner die al 10 maanden (14000 km) in Australië aan het rond fietsen was. Waarom ie op dat tijdstip aankwam weet ik niet maar hij zou over 3 dagen weer verder gaan richting Sydney (nog zo'n 1000 km) om zijn ronde te voltooien. Zijn Engels was bar slecht kennelijk heeft hij niet de kans gehad/genomen om dat te verbeteren en om te overleven heb je het kennelijk niet echt nodig.
Treinreis liep lekker, wel 5 van de 11 uur geslapen. In Sydney fiets klaargemaakt (moest weer in doos) en direct doorgereisd met een lokale trein de stad uit, ruim 80 km. Wat die dag als een mooie zomerdag begon liep helaas uit op een 'rampdag'. De 130 km lange fietstocht naar New Castle heb ik niet fietsend kunnen voltooien. Het begon behoorlijk te regenen en om 15.00 uur kreeg ik een lekkeband, binnenbandje vervangen en verder gefietst. Het bleef maar regenen en na een korte stop even voor 18.00 uur met nog 18 km te gaan, ja hoor.....je geloofd het niet; mijn tweede lekkeband. BIG PROBLEM ...ik had maar 1 reserveband en plakken was gezien de tijd en de regen geen optie. Dus ik ben gaan liften met de fiets aan de hand. Binnen 10 minuten een lift en voor de yha in New Castle afgezet.
New Castle is een lelijke ongezellige werkstad, ben er gezien de fiets reparatie 2 nachten gebleven (moest ook een betere pomp in een betere fietswinkel kopen). Uit de informatie die ik bij elkaar gesprokkeld had bleek dat de komende honderden km zeer problematisch zouden worden bijna geen goedkope accommodaties (uit principe slaap ik niet in accommodaties van boven de 50 dollar per nacht of het moet echt niet anders kunnen) en de afstand tussen de hostels is 160 km of meer. In zo'n geval brengt de trein uitkomst. Na 4 uurtjes treinen en 6 uur fietsen kwam ik aan in Port Macquarie.
Het hostel in Port Macquarie was de mooiste tot nu toe, eigen zwembaden, 2 'sprekende' papegaaien, een lobbes van een hond en een jonge sportieve eigenaar. De kamers en slaapzaaltjes waren max 4 personen, met veel frisse lucht. Ook hier 2 nachten gebleven, wilde hier graag een extra nacht boeken maar dat kon niet, mede hierdoor en de waarschuwing die ik kreeg dat voor het verdere verloop van mijn tocht het zeker de komende week moeilijk zou gaan worden slaapplaatsen te vinden vanwege Paasvakantie, moest ik echt gaan plannen en vooraf gaan boeken. Strakke planning en ruim vooraf zaken regelen ...dat zijn nou juist zaken waar ik vanaf dacht te zijn...kom nou ik heb vakantie!
De fietstocht naar Bellingen was een leuke het begon al op mijn eerste stop, ik werd op de koffie uitgenodigd door een groepje 'campagners' voor een stemlokaal. Het was die dag verkiezingsdag (stemmen voor iets lokaals) en ik moest een kop koffie en broodje mee komen nuttigen, erg leuk, gelukkig zonder politieke discussie. Op de tweede stop: een parking met wc en water trof ik een 'oud amateurwielrenner' van 75 jaar, die samen met zijn vrouw in campeerbusje vakantie hield. Ik moest mijn verhaal doen onder het genot van een heerlijke kop koffie, in hun campervan gezet, en een broodje met jam. Zij konden mij voor de resterende rit naar Belingen haar fijn de roadconditions uitleggen, het zou nog een pittige rit worden: in totaal 160km.
Belingen, een prachtig stadje aan een rivier, ligt 20 km meer het binnenland in en is zowel onder ouderen als onder jongeren een zeer geliefde woonplaats. Prima yha gelegen aan de rivier, het was van buiten een mooi oud gebouw, van binnen netjes up-to-date verbouwd. Relaxete sfeer, heb daar veel gerust en 'koolhydraten gestapeld'. Hier ontmoette ik een Nederlander die hier al 27 jaar woont, afkomstig uit Oss. Toen hij hoorde dat er een Nederlander was kwam hij even zo hij zei even 'ouwehoeren'. Hij vertelde me veel over de bevolking, dat gebied en het klimaat: de natte periode van 2007 t/m 2012 en de meer droge periode die er tot op heden is.
Maandag 30/4, de rit naar Yamba zou, dat wist ik vooraf al, mijn langste tot nu toe worden: 175 km. Maar doordat ik op aanraden van 2 Duitse jonge (26 jaar) fietser, die ik op een rustplaats trof, een deel een scenic road had genomen, die veel langer bleek te zijn dan ik dacht, werd het die dag uiteindelijk 192 km. Dat vond ik zelfs wat al te gortig. Heb wel genoten van die route, prachtige bomen, van beukachtigen tot palm- en banananbomen. Ook reed ik tussen afzienbaar grote rietsuiker-velden door en enorme bossen en half-tropische wouden.
Gamba is 'hot' onder jongeren (surfen en chillen) voor mij iets te veel 'van het oppervlakkige en selfkickerige'. Twee nachten en een dag tussen dat volkje is genoeg. Het strand en de zee (met hoge golven) was er voor de jongeren de 'rijke winkelstraat' met daaromheen de vakantie optrekjes van een miljoen en meer was/is voor de 'happy few', kortom niks te beleven.
110 Km noordelijker aan de kust ligt Lennox Head, prima plaatje, keurige yha. Die dag sloeg het weer plotseling om, veel wint, temperatuur 10 graden naar beneden (ik was al lekker gewend geraakt aan die 30 graden) dus een beetje afzien: ik hou van warmte!. Geweldig hoge golven sloegen over het land heen, ik reed op de kustweg door een nevelsluier. Volgende week zit 5 dagen in Brisbane dan vertel ik jullie het vervolg: See you